Deze locomotief, een Deutz A4L514F, is in 1958 gebouwd en geleverd aan Carrières du Hainaut in Soignies, België. Vervolgens is zij naar Steenfabriek De Kijfwaard in Pannerden gegaan, Na beeindiging van het kleitransport is de loc met een kipwagen als monument voor de fabriek gezet. Daar heeft ze jaren gestaan voordat ze op 15 april 2006 aan onze collectie is toegevoegd.

Het is onze zwaarste dieselloc. Deutz leverde dit type zowel in een smalspoor- als een normaalspoor-uitvoering. Bij die laatste zijn de wielen buitenliggend. Onze loc heeft binnenliggende wielen.
Het jarenlange verblijf in de openlucht had de loc geen goed gedaan. De motor bleek niet meer te redden. We hebben een zelfde Deutz-motor gekocht en in eigen beheer gereviseerd. Verder is het onderstel gerepareerd, het machinistenhuis en de motorkap geheel nieuw gebouwd naar oorspronkelijk ontwerp, de wielen opnieuw geprofileerd en het remwerk gereviseerd. De spoorwijdte is teruggebracht van 750 mm naar 700 mm. Volgens de fabrieksgegevens zou de loc 12 ton moeten wegen, maar door extra ballastblokken was het gewicht verhoogd naar 15 ton. Die extra ballast hebben we verwijderd. Die is met onze beperkte treingewichten en vlakke baan niet nodig.

In 1864 werd in Keulen de N.A. Otto & Cie opgericht door Eugen Langen en Nicolaus Otto. Deze Keulse fabriek kan worden aangemerkt als oudste motorenfabriek ter wereld. In 1869 verhuisde het bedrijf naar Deutz en vanaf 1872 heette het Gasmotoren-Fabrik Deutz AG. In 1892 begon het bedrijf locomotieven te bouwen. Kenmerkend voor de Deutz smalspoorlocomotieven is de koppelstang die de aangedreven achteras verbindt met de vooras. Vanaf 1897 bouwde Deutz dieselmotoren. Zoals alle Duitse locomotieffabrieken heeft ook de firma Deutz locomotieven gemaakt voor het Duitse leger. Op vele foto’s over de militaire spoorbanen in de Eerste en Tweede Wereldoorlog zijn dan ook Deutz locomotieven te zien. In 1970 stopte de productie van diesellocomotieven.