Van deze locomotief van het type EL105 heeft Jung er tussen 1932 en 1959 in totaal 1240 gefabriceerd. waarvan er via importeur Oving 14 naar Nederland kwamen. De EL105 is motorisch en in maatvoering gelijk aan de  EL110, maar een stuk lichter uitgevoerd. Dat maakt haar geschikt voor heel licht spoor, maar het lage gewicht betekent wel een veel minder grote trekkracht.
Net als de EL110 is de locomotief gedurende de jaren dat ze in productie was, vrijwel alleen uiterlijk aangepast, waarbij het frame en de motorkap werden verlengd. De eerste aanpassing vond plaats in 1934; de laatste in 1937. In 1962 verkoopt Jung de laatste twee EL105’s. Die locs stonden al de nodige jaren op voorraad en zijn al in de tweede helft van de jaren ’50 gebouwd. Bij 15 exemplaren staat in de fabriekslijst alleen Vorrat vermeld. Ze lijken niet verkocht te zijn. Dat maakt het aannemelijk dat ze uiteindelijk zijn gesloopt zonder ook maar een kilometer te hebben gereden.

Onze locomotief is gebouwd in 1934 en behoort tot de tweede uitvoering met een kort frame, waarbij de achterwand over het frame steekt. Ze wordt door Jung op 25 juni 1934 geleverd aan Oving. Mogelijk is de loc eerst opgenomen in het verhuurpark, want ze wordt pas in 1951 verkocht aan Steenfabriek De Hogewaard in Dodewaard. Op een onbekend moment is de loc opnieuw in het verhuurpark van Oving-Spoor beland. In 1994 is ze aan onze collectie toegevoegd.

Oving Spoor (later ODS) behoorde samen met Spoorijzer Delft en IVB uit Zwolle tot de grotere verhuurbedrijven van smalspoormaterieel. In 1988 beschikt men nog over 50 locomotieven, maar door de steeds verder teruglopende vraag naar locomotieven, spoor en kipwagens, staan die meer stil dan dat ze rijden. In 1995 stopt men met het verhuurbedrijf en vinden de laatste nog aanwezige locs hun weg naar musea en particuliere verzamelaars.

Arnold Jung en Christian Staimer richten in 1885 in Jungenthal hun locomotieffabriek op. In dat jaar leveren ze ook hun eerste stoomlocomotief af, een smalspoorloc. Na het overlijden van Staimer in 1888 gaat Jung alleen verder en bouwt hij de fabriek uit tot een van de grotere locomotieffabrieken van Duitsland. In 1927 begint Jung met de bouw van diesellocomotieven. Kenmerkend voor vrijwel alle smalspoorlocs van Jung zijn de tweetaktmotoren. Dergelijke motoren hebben maar heel weinig bewegende delen en zijn daardoor zeer betrouwbaar. In 1987 worden de laatste locomotieven geleverd: twee mijnlocomotieven voor Polen. Er zijn dan bijna 13.000 locomotieven gefabriceerd. In 1993 wordt de fabriek gesloten.